Wywiad cywilny stanowił integralną część organów bezpieczeństwa Polski Ludowej i miał ściśle wytyczone pole działania. Głównym zadaniem jednostek UB i SB działających w kraju było kontrolowanie społeczeństwa i zwalczanie wroga wewnętrznego, czyli przeciwników władz komunistycznych. Rola wywiadu polegała na walce z wrogami zewnętrznymi i obserwowaniu sytuacji w środowiskach, które mogły podejmować próby wspierania krajowych przeciwników systemu. Jednostka ta realizowała też zadania, które służyły zmniejszeniu zapóźnienia gospodarczego względem krajów zachodnich. Priorytety te wynikały z oczekiwań decydentów partyjnych i były ściśle związane z polityką zagraniczną PRL. Z reguły tam, gdzie kończyło się pole działania dyplomacji i oficjalnych agend państwa, zaczynało się pole działania służby wywiadowczej. Niekiedy obszary dyplomacji i szpiegostwa silnie się ze sobą wiązały lub przenikały się wzajemnie. W publikacji Witolda Bagieńskiego przedstawionych zostało pierwszych 15 lat dziejów wywiadu cywilnego Polski Ludowej: ewolucja jego struktury organizacyjnej, celów i obszarów działania, metody pracy, a także funkcjonariusze i ich agenci. Jest to pierwsze tak obszerne opracowanie dotyczące jednej z najważniejszych jednostek operacyjnych centrali bezpieki.
- Wiosna w TVP Historia
- Niemcy obiecywali mu Nobla i własny instytut w Berlinie. Profesor od karmienia wszy
- Wyrzutek, który był satyrą na europejską biurokrację
- Powstanie PRL czy śmierć Stalina były poza jego wyobraźnią
- Jak konkwistador w meloniku stworzył potężne miasto-państwo
- Odszedł Jan Olszewski. Ostatnia rozmowa z byłym premierem
- Polski łobuz po austriackiej szkole kadetów stał się bolszewikiem
- Światło chroniące od zła i gromniczne naleśniki
- Wychowanek Morza Północnego
- Pierwsza w Polsce kobieta prokurator skazuje niewinnego na śmierć